Symposium 'Nieuwe Narratieven: Naar een Zwarte Canon'
Op zaterdag 12 oktober 2024 vond in Amsterdam het symposium ‘Nieuwe Narratieven: Naar een Zwarte Canon’ plaats, georganiseerd door het Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis (NiNsee). Dit evenement is onderdeel van het officiële Herdenkingsjaar 150/160 jaar Slavernijverleden.
In het bijzonder werd tijdens het symposium door oud-minister Roger van Boxtel benadrukt dat de aanpak van racisme en discriminatie een structurele en blijvende inspanning vereist. Van Boxtel onderstreepte dat de functie van de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme (NCDR) een permanente status moet krijgen. “Het bestrijden van racisme en discriminatie is geen tijdelijk probleem, maar vraagt om een structurele aanpak. Net als de Ombudsman zou de NCDR een blijvend, onafhankelijk orgaan moeten worden met voldoende middelen en bevoegdheden,” stelde hij. Hij pleitte daarnaast voor de erkenning van 1 juli, Keti Koti, als nationale feestdag naast 5 mei (Bevrijdingsdag). Dit zou staan voor de erkenning van gelijkheid en vrijheid voor álle inwoners van Nederland, ongeacht afkomst of kleur.
Van Boxtel riep op om slavernijverleden vast te leggen in verplichte leerdoelen binnen het onderwijs. Dit zou de eenzijdigheid van de geschiedeniscurricula doorbreken en een inclusievere blik op ons verleden bevorderen. Hij benadrukte dat structureel onderwijs over slavernij in landen zoals Suriname als voorbeeld kan dienen.
In zijn afsluitende woorden benadrukte Van Boxtel dat de strijd tegen racisme en discriminatie een voortdurende inspanning vereist. Instituten zoals de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme én de NCDR zijn essentieel voor deze strijd en mogen niet verdwijnen zolang de samenleving deze nodig heeft.
Het symposium riep op tot samenwerking tussen de overheid, het onderwijs en maatschappelijke organisaties om structureel racisme aan te pakken. Dit vraagt om voortdurende inspanning, waarbij instituten zoals de NCDR een cruciale rol spelen. Alleen door gezamenlijk verantwoordelijkheid te nemen voor ons verleden en te werken aan een inclusieve toekomst, kunnen we een samenleving bouwen waarin iedereen zich thuis voelt en gewaardeerd wordt.