Diversiteit is de wet des levens
Het bestrijden van discriminatie en racisme is niet makkelijk. Het is niet makkelijk, omdat wij Nederlanders niet willen erkennen dat ons gedrag, denken en handelen te vaak ingegeven worden door ingebakken vooroordelen. Dat maakt het bestrijden ervan heel taai. In Nederland denken wij dat we onze zaken goed geregeld hebben doordat we een artikel in de grondwet hebben dat discriminatie verbiedt en dat we er daarmee zijn. Niets is minder waar!
Als we kijken naar de cijfers van de anti-discriminatievoorzieningen, het College van de Rechten van de Mens, de Nationale Politie en het Openbaar Ministerie dan zien we dat jaarlijks discriminatie stijgt in Nederland. Nu al voor het vijfde jaar op rij. De realiteit is dat er elke dag in ons land iemand uitgesloten wordt op basis van zijn/haar/diens etniciteit, religie, sekse, seksuele gerichtheid of handicap. Ook op de terreinen onderwijs, arbeidsmarkt, woningmarkt en gezondheidszorg zijn uitsluitingsmechanismen ingebakken in het systeem, waardoor mensen niet de gelijkwaardige behandeling of positie krijgen die zij krachtens de wet verdienen.
Weet u nog: allen die zich in Nederland bevinden worden in gelijke gevallen gelijk behandeld… Het klopt, met Artikel 1 als moreel kompas moeten wij blijven strijden voor gelijkwaardigheid en inclusie en tegen uitsluiting en discriminatie op straat, op de werkvloer en in onze instituties. Erkennen en herkennen zijn hierbij sleutelwoorden. Pas dan zullen we in staat zijn om goede en vooral effectieve oplossingen te bedenken om mensen op basis van hun persoonlijke kenmerken niet uitsluiten.
Maar er is nog een ding dat belangrijk is in het bestrijden van ongelijkwaardigheid in onze samenleving. Dat is de maatschappelijke norm. De norm die wij vaak hanteren is niet alleen te vrijblijvend, maar niet op juiste parameters vormgegeven. De norm is te vaak gebaseerd op een witte man met de zogenaamde zeven vinkjes (vaak van middelbare leeftijd). Het is goed om te realiseren dat wij in de afgelopen tien decennia in Nederland inmiddels een multiculturele samenleving hebben opgebouwd, die van grote waarde is voor onze sociaal-culturele en economische ontwikkelingen. Daarom moet die norm bijgesteld worden. We moeten overgaan tot het herdefiniëren van de norm en als deze eenmaal vastgesteld is moeten wij die ook handhaven.
Ik denk dat het goed is met elkaar te realiseren dat diversiteit niet een zwakte is maar een belangrijke, zelfs stuwende, kracht. Het is van groot belang om die kracht te benutten om van Nederland een nog mooier land te maken. Immers, mensen maken een samenleving en die mensen zijn anno 2024 divers van aard. Precies zoals de Amerikaanse president Jimmy Carter dat ooit zo pregnant zei: “We are of course a nation of differences. Those differences don’t make us weak. They’re the source of our strength.” Diversiteit is de wet des levens. We kunnen ons niet ertegen keren. Nooit. Want dan keren we ons tegen onszelf.
Rabin Baldewsingh,
Regeringscommissaris tegen discriminatie en racisme
